Cierpienie i ból

Cierpienie. Ogólnie o wykorzystaniu bólu w praktykach magicznych narosło wiele historii. Począwszy od biczujących się męczenników, idąc przez magów poskramiających swój umysł przez ból, a skończywszy na współczesnych chaotach, którzy się tną spoglądając na swoje sigile. Czy ból jest dobrym pomocnikiem w praktyce magicznej? I tak i nie.

Spróbuję w krótki sposób wytłumaczyć swoje spojrzenie na ową kwestię.

"Diabeł"- Bolesław Wójcicki

Diabeł. Szkic Monografii Okultystycznej, to książka napisana przez Bolesława Wójcickiego. Dla większości z was nazwisko mało znane. Był XXw polskim ezoterykiem. Wraz z Czesławem Czyńskim (inne nazwisko, które wam nic nie powie) należał do Zakonu Martynistów. Podkreślę tylko, że osoba ta cieszyła się dużym autorytetem wśród sobie ówczesnych.

Anathema of ZOS

I oto trumf miłości do gadżetów nad praktycznością.
W moje łapki wpadła specjalna limitowana wersja Anatemy ZOSA.
Uczczę tę chwilę ciszą i pokazem obrazów

(kliknięcie powiększa zdjęcia)

 

Reakcje ludzi na oczyszczanie

Postanowiłem spisać z jakimi reakcjami spotkałem się podczas wykorzystania technik neoszamańskich do oczyszczania ludzi. Wszystkie zabiegi wykonane były przeze mnie w transie i z wykorzystaniem ducha określanym totemicznym. Oczyszczanie co prawda było wykonywane na odległość, ale wszystkie te osoby poznałem fizycznie.

Zacznę słowem wstępu, że oczyszczania tutaj nie można kojarzyć z czakrami, które są powszechne w dzisiejszej ezoteryce. Gdzie nie spojrzysz masz jebut czakry. W niektórych kulturach może i występują struktury podobne, ale nie jest to obiektywny dowód na owych istnienie, więc żadnych czakr, czakramów nie oczyszczałem.

Druga kwestia jaką poruszę, to zastosowany kontekst słowa oczyszczać. W niektórych kulturach owe słowo było jednoznaczne z naszym słowem leczyć.[1] Oczyszczenie więc było operacją, która była swoistym sposobem leczenia. Pytanie czy koniecznie fizycznego?

nauka, religia i magia

Na pomysł napisania tej notki, wpadłem pod wpływem trzech czynników:
-ludzie ezoteryczni na ogół nie odróżniają religii od magii, nawet nie próbują ich od siebie oddzielić. Owszem z jednej strony jest to trudne, a z drugiej bywa konieczne,

-lektura książki Andrzeja Szyjewskiego Etnologia religii. W książce został przedstawiony dość jasny podział, który do mnie przemówił (choć odbierałem to podobnie wcześniej),
-w tej samej książce owe rozróżnienie jest wzbogacone o zestawienie z nauką, więc pisząc notkę postanowiłem i to wykorzystać. 

Postaram się to wszystko obarczyć własnym komentarzem, bo nie trudno się domyślić, że odbiór dzisiaj jest inny niż odbiór przez kultury pierwotne, które są opisywane w książce.